Historia poszczególnych kompleksów leśnych N-ctwa Świdnik kształtowała się dość różnorodnie i jest związana z procesem zasiedlania tych ziem. Najstarsze przekazy pochodzą z czasów Władysława Jagiełły, który w roku 1392 nadaje Piotrowi z Moszny dziedziczne sołectwo miejscowości Świdnik Duży w celu lokaty wsi na prawie niemieckim. W tym samym czasie Jagiełło nadaje dobra Skrzynice na własność Zakonu Św. Brygidy w Lublinie.

W połowie XV wieku lasy Świdnika stanowią prebendę duchowieństwa na zamku lubelskim i dopiero w XVIII wieku przechodzą w ręce prywatne.

W dziełach Jana Długosza wymieniane są prawie wszystkie miejscowości położone obok większych kompleksów leśnych. W miejscowościach tych znajdowały się większe folwarki szlachty i możnowładztwa. W okresie tym jedynie wieś Zemborzyce była królewska i dopiero w roku 1676 przeszła na własność Jadwigi Niezabitowskiej, kasztelanki bełżyckiej. Wyjątek stanowiły również wspominane wsie Skrzynice i Minkowice, będące własnością klasztorną.

Do końca XIX wieku stan ten na ogół nie ulega zmianie. Jedynie wsie Zemborzyce i Skrzynice weszły w skład majoratu rządowego Czerniejów. Dobra „Świdnik Duży" przechodzą na własność szpitala Św. Wincentego w Lublinie, a wieś Krężnica Jara staje się własnością kościelną. W okresie tym zapoczątkowana zostaje gospodarka leśna w największych kompleksach: Wierzchowiska, Świdnik Duży, Zemborzyce, Skrzynice, Osmolice, Radawiec, Węglin i Żabia Wola. Pozostałe uroczyska nie były urządzane, a gospodarkę w nich prowadzono głównie pod kątem zaspokajania potrzeb gospodarstw rolnych.

Po pierwszej wojnie światowej stan posiadania nie uległ większym zmianom, a jedynie dobra majoratowe zostały upaństwowione. Po drugiej wojnie światowej wszystkie lasy prywatne większej własności i drobnej własności o powierzchni ponad 25,00 ha zostały upaństwowione na mocy dekretów PKWN z 6. IX. 1944r. i 12. XII. 1944r i wraz z dawnymi lasami państwowymi utworzono z nich nadleśnictwo Świdnik.

W okresie międzywojennym lasy stanowiące obecnie leśnictwa Skrzynice, Zemborzyce, Chmiel oraz część leśnictwa Krzczonów były lasami państwowym tworzącymi Nadleśnictwo Lublin. Po II wojnie światowej z lasów tych oraz upaństwowionych lasów prywatnych utworzono nadleśnictwa Świdnik i Krzczonów.

Nadleśnictwo Świdnik w dzisiejszym kształcie powstało w wyniku zmian organizacyjnych, jakie dokonały się po roku 1973. Zarządza ono lasami własności Skarbu Państwa o powierzchni 11444,86 ha (wg stanu na 01.01.2012r) położonymi na obszarze 22 gmin: Fajsławice, Bełżyce, Borzechów, Bychawa, Głusk, Jabłonna, Jastków, Konopnica, Krzczonów, Niedrzwica Duża, Strzyżewice, Wojciechów, Wólka, Łęczna, Milejów, Puchaczów, Świdnik, Mełgiew, Piaski, Rybczewice, Trawniki, M. Lublin.